Afu, iman ma gerden
17
Ayso nene muritlarına beli edici:
“Kişnı gunıhağa çüse etgusı shıxoçüx geler,
ese kemden çüse gelse,
u kişe belyodır!
2 U bu kiçisılardan burını gunıhağa çirğine vaxqan da,
izıniği boynuna dermen daş bur asbirı deñiz işine cağaquse,
u izığa yaxşı volar.
3 İzıñlar sugu etdığı.
Gagı-iniñ gunıha etse,
anı xalı;
u töbe etse,
anı afu et.
4 U bur günde saña axqurlı yıdı gez gunıha itı,
saña yıdı gez çürengilı ‘Men töbe etbur’ edese,
anı afu et.”
5 Resullar Rabğe “İpsemniği imanımnı bur ulğat!”
edici.
6 Rab beli edici:
“Selere dadıxlığına lagi urluxor kemasiği iman volsa,
seler bu sanso dala ‘Öziğiñden zoğlanda deñizde zilan’ ediquse da,
u selerniği gahcıñnı diñner.
7-8 “Selerniği arasıñdan kem izıniği carıxcısı yer axdarı mu qoy kütü çelden yangelse,
aña vaxı ‘Gecilüxnı belen et,
bilıña burğaxnı bağlıda men işi-yiyi volğunçüxor,
minı fushılıda sen si işde yi’ edimi,
aña ‘Hasgen gelde şırı qırğına otur’ eder ri?
9 İzı verğen emirlarını etmiş ede,
u carıxcısına shükür eter ro?
10 Seler hem eliğidır,
izıñlıra emir verğanornı seler itı volqalı ‘İpser haydi yoxqan carıxcıdır,
ipser et keliğüsınıçüx etci’ ede.”
Mafınbin değgen on kişnı voldurğanı
11 Ayso Yerusalime varğanda Samariya ma Celile arasındağı zimenden ötbarcı.
12 U ağılora girğende,
Aña mafınbin değgen kiş on uçıracı.
U çosı yıraçüx tixanı,
13 ününı çıxarı “Ey Ayso,
Usdat,
pisere rehim bur et ya!”
edici.
14 Ayso ularnı görqalı “Varda izıñlarnı ruhanilere görğes” edici.
Ular yolda yürğende mafınbin ağrağından arıncı.
15 Ular işinden burı izı ornına enganını görğende ma,
xıddı ünüla Xudağa şerifu ete-ete yangelci.
16 U Aysoniği ayaxlarıniği ilinde yüzünı yere yaxı yükanı,
Aña shükür etci.
Bu kişçüx Samariya kişordır.
17 Ayso aña “Ağrıxdan arınqucı on kiş emesdır mi?
Başqası doqus kiş qali?
18 Bu daşı kişden başqı yangilı Xudağa şerifu etgucı kişor yoxua ru?”
edici.
19 İnci Ayso u kişçüxe “Ya xotda var;
imanıñ sinı cuulacı” edici.
Xudaniği Vañgosı giğüsı
20 Fariseyler Aysoğa Xudaniği Vañgosı qahalda giğüsını sorcı.
Ayso ulıra “Xudaniği Vañgosı göze göranı gelmes.
21 Kişler anı ‘Öşür,
u munda vara’ ya da ‘Öşür,
u anda vara’ edinmes,
neğe dese Xudaniği Vañgosı selerniği arasıñda var” ede cavap verci.
22 Ayso muritlere beli edici:
“Adam Oğlıniği günülerden burını seler görqusı gelğen günor gelerçi,
seler görmes.
23 Kişler selere ‘Öşür,
u anda vara’ ya da ‘Öşür,
u munda vara’ eder.
Seler çıxbarqıma,
ularniği ardına hem ireşqıma.
24 Yıldırcañ asmanniği bur ucından çıxı,
nene bursı ucına yetgoñ niçixli yaruxlandırsa,
Adam Oğlı hem İzı gelğen gününde eliği volar.
25 Ese aardı U azap yarağor görğü keler,
bu goñyındağı kişler hem Anı izlerniği samından çıxırar.
26 Nohyıniği goñyınında niçixli volsa,
Adam Oğlıniği goñyınında hem eliği volar.
27 Nohyı kimuğa girğen güne yetgunçüxor kişler işba,
yiba,
kin alba,
kişe çıxbarba;
sel su gilı mannı yoxqan etci.
28 Lutniği goñyınında hem eliğidır:
kişler işba,
yiba,
alba,
satba,
exba,
hem da öy örtba.
29 Ese Lut Sodomadan çıxqan güne asmandan ot ma luuxoñ yağı,
mannı yoxqan etci.
30 Adam Oğlı görülğen güne hem eliği volar.
31 U güne ehçixde volğucı öy işindiği vocanlarnı ahbığına vulı cüyüne engimağı,
eliği da çelde volğucı hem ardına yanbımağı.
32 Lutniği kinını gövnüñe alduğu.
33 İzıniği canını qaldırğur ede tıñnınqucı anı şıqıtar,
ese izıniği canını şıqıtqucı anı qaldırar.
34 Men selere yenşağı:
u geci bur söğüde volğan işgi kişden burını ahbırar,
nene burını çöybırar.
35 Bur yüründe un öxgen qadınkiş işgiden burını ahbırar,
nene burını çöybırar.”a
37 Muritları Aysoğa “Ya Rab,
bu işler qada çıxqa ri?”
ede sorcı.
Ayso ulıra “Ülüx qada volsa,
ülüx bürğütler hem şu yerde yığınar” ede cavap verci.